Kiedy marzymy o prawdziwej traperskiej przygodzie, na myśl przychodzą nam odległe tereny syberyjskiej tajgi, Mongolia, najdziksze tereny północnej Kanady, czy Alaska. Tymczasem na północy Europy, tuż za kołem podbiegunowym również możemy zakosztować przygody trekkingu po dzikich i odludnych terenach. Jedną z najpiękniejszych krain, w której żyją największe drapieżniki Europy: niedźwiedź brunatny, rosomak, ryś czy wilk szary, jest Park Narodowy Sarek. Trudnodostępny i odludny górski teren, rozciągający się wśród rzek, jezior oraz lodowców, polecany jest wyłącznie doświadczonym i odpowiednio wyekwipowanym turystom. Nie znajdziecie tam żadnych cywilizacyjnych udogodnień, wyznaczonych szlaków, schronisk, czy nawet szałasów. Spójrzcie wraz z nami z lotu ptaka na Sarek i wyobraźcie sobie, jak niezwykłą przygodę można spędzić w miejscu, którego krajobraz wprost zapiera dech w piersiach.

Garść informacji o Parku Narodowym Sarek

Park Narodowy Sarek jest położony w Szwecji, na terenie gminy Jokkmokk, w regionie Norrbotten. Jest najstarszym parkiem narodowym, jaki został utworzony w Europie. Od 1996 roku, wraz z przyległymi do niego parkami narodowymi Stora Sjöfallet i Padjelanta, znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Na obszarze parku zlokalizowanych jest ponad 200 szczytów górskich oraz około 100 lodowców. W skład jego obszaru wchodzi również dolina Rapadalen wraz z rzeką Rapaätno, której wody, o pięknym pastelowo-zielonym kolorze, zasilają okoliczne lodowce. Właśnie w dolinie tej rzeki występują największe w Skandynawii łosie, a na terenie parku od wieków wypasane są renifery.

Jak dotrzeć do Parku Narodowego Sarek

Do parku można dotrzeć od północy, z miejscowości Kebnats, Suorva lub Ritsem, lub od południa z Kvikkjokk. Trasa od północnej strony parku jest bardzo wymagająca. Teren jest trudny, a turyści zmuszeni są pokonywać rwące strumienie, rzeki, a także przedzierać się przez rozległe złomowiska skalne. Mniej wymagająca jest trasa od południowej strony parku, rozpoczynająca swój bieg w Kvikkjokk. Część trasy wiedzie bowiem wytyczonym po obwodzie parku, stosunkowo wygodnym szklakiem Kungsleden.

Skierffe

Jeśli ktoś za cel podróży obierze górę Skierffe (1179 m n.p.m.), z której można podziwiać piękną panoramę doliny Rapadalen, może skierować się samochodem do parkingu Sitoälvsbron, skąd wiedzie jedna z łatwiejszych tras do Parku Narodowego Sarek. Droga na Skierffe (o dystansie ponad 22 km) prowadzi przez małą, liczącą kilka domów osadę Aktse. Odcinek z parkingu do Aktse to wędrówka po niemal płaskim terenie. Pierwsze 10 km to szeroka droga do przystani nad jeziorem Laitaure, skąd ostatni etap trasy do Aktse można przepłynąć łodzią, lub przejść pozostały, 6-kilometrowy odcinek wąską, leśną ścieżką.

Od osady Aktse rozpoczyna się podejście na Skierffe. Początkowo trasa wiedzie szlakiem Kungsleden, po czym odbija w lewo w kierunku szczytu Skierffe. Przewyższenie między Aktse i Skierffe, to zaledwie 800 m. Trasa na szczyt jest bardzo łatwa i stanowi popularny punkt widokowy dla osób wędrujących szlakiem Kungsleden. Ze szczytu skały, od wschodu do zachodu słońca, roztacza się wspaniała panorama na leżącą u jej podnóża dolinę.

Co warto wiedzieć wybierając się do Parku Narodowego Sarek

Do Parku Narodowego Sarek najlepiej wybrać się w okresie od początku lipca do końca sierpnia. We wcześniejszych miesiącach roku jest jeszcze zbyt mokro, gdyż kończy się okres topnienia śniegu. W lipcu na tej szerokości geograficznej dzień jest już dłuższy, dzięki czemu dłużej można wędrować. Na obszarze parku nie ma żadnych udogodnień dla turystów. Próżno w nim szukać wyznaczonych szlaków, schronisk i szałasów, w których można by spędzić noc pod dachem. Dlatego bezwzględnie należy zabrać ze sobą namiot oraz żywność na czas całej wędrówki. Nie ma natomiast konieczności zabierania ze sobą zapasów wody. Można bezpiecznie pozyskiwać ją ze źródeł i potoków licznie występujących na terenie parku. Jeśli chodzi o biwakowanie, namiot można rozbić w każdym dogodnym miejscu, dozwolone jest również rozpalanie ognisk.

Należy pamiętać, że także za kołem podbiegunowym, w okresie wakacyjnym mogą zdarzyć się upały. Powodują one wzmożoną aktywność komarów i meszek, dlatego warto ze sobą zabrać moskitierę oraz repelenty odstraszające owady.

Wyruszając na teren parku koniecznie należy zaopatrzyć się w mapę Sareku. Można ją kupić w każdym biurze informacji turystycznej na północy Szwecji. Warto również pamiętać o ubezpieczeniu.

Wszystkie zdjęcia zostały wykonane przez Close to Nature. Kopiowanie lub udostępnianie zdjęć bez wiedzy i zgody autora jest zabronione.

Sony α 350 i Sony Cyber-shot.

Close to Nature – znajdziesz nas: instagram